Christian Heneka und Marcel Kohn: Do gher ma no

Refrain:
Lass doch mol die Kerch im Dorf
Verzählma de Leid wo gher ma no
Heit verschdehd uns d’Hälft halt net
Denn heit schwätze ma Dialekt

Strophe 1:
Do singe ma oin, do gher ma no, do simma dhoim, die Kerl vom Dorf
Do singe ma oin, do simma dhoim, do simma zufriede, simma gebliewe
als Kinner von diese Hinnerwiese, em Kalleberg un em Bombeloch
allerweil komme halt noch e paar Erinnerunge z‘rick
wie ma hinnerum üwa d Brick zum rauche sin Rabauke im
Hiehnabüschle d briederliche Dorfbaggaasch im Chor do hasch
die annare Knabe, die Cannabis kafe, zum Baggasee lafe und nackich do bade
weil se hackedicht ware – noi – aba des üwa annare Leit sage
weil se nix von de welt verstehe, imma nur des selwe se’e
die Hälft verdrehe und d Reschd net kenne – hajo – alle verschpern denne
die Hoor vom Kopf im Dorf verschdopfd manches d Blick nach drausse
aba nur wer sich umguckt hat a s eigene Glick vor Auge

Strophe 2:
Mir schwätze Dialegt do im Neschd
Zwische Neidard, Grobach un Schbeck
Zwische Brusl und Schdudesee
Liegt mei Kaff Bichenau, wunnerschee
A Perl in dem Badna Herz
Mitm Oins A Schbargel, des hatma ghert
Hasch du des net gwisst des isch sicher wie n Bubbel nachm Wefzesschdich
Jetzt wäsch die Gsicht un dei Griffel machsch mit noch
Bevor de glei an de Disch hoksch und neischwadsch
De gloi Zwuggel wie de Obba mitm Geißbart
Der immer frogt hasch in de Schul schon n Schorsch ghat?
Un de Gloi nix kabiert weila Dorscht hat un eh net zuhorcht
Ja so ischs Lewe im Kuhdorf
Wo die Dradschweiwer sage: Du horch!?
Hasch des odda sell scho gwisst sag?
Un kennsch die Gschicht vun dem Elwedridscha?
Kannschs Konfideor so wie n Messbuh?
Egal, gnug gschwätzt, jetzt du!