Angelika Futterer: Wärsch gar net gfrogt

Wärsch gar net gfrogt – e Zwiegschbräch mi’me Brusler Denkmal

I: Siehsch Bawett… wärsch frieher schun do so uff dem Blätzl gsesse wu i fascht jeden Dag noch uff Brusl kumme bin, hedd i di viel efders bsuucht…dir als mol iwwa ’s Kepfl gschdraichld – wonn a bloß en Gedongge – un e bissl bei’der uffgetonkt…

B: Jesses, jetzt wärr i a noch zu’re Tonkschdell gmacht…Was wolld’ern sunscht noch alles aus’mer mache…???

I: Bawett…Bawett, bleib ruich… ’s war net bleed gmoant… seelisch ufftonke halt e bissl en junge Johre…ebbes bei’der abgugge, wu’ma selwer net ghat hot…

B: Soso… heddsch’der do net liewa ebber raussuche wolle vun denne, wu uffe’mme heechere Soggl schdenn… Ebber, wu ma droa nuffgugge konn? Gugg mol, wie gloi i bin un wie weit unne i sitz… (?!)

I: Ha, jetzt awwa… wie wonn’s do druff oakäm …(?) …Warsch’s net du, wu vun allenne, wu weida owwe ware, gedenggt un gschriwwe ghat hot: „Deß senn doch a grad Leit wie mir!” ??? Du warsch doch diejenich, wu sich vun nix und nimond hot ei’schichdere losse, gschäftsdichdich war un e richdichs gurarschierds Weibsbild, vun demm ma sich e Scheib abschneide gekennt hot… ???

B: „…e Scheib vu’mer abschneide…“, dess loss i mer noch ehnder gfalle wi’mi mit Sache vollzukreene, wu net zu’mer basse…

I: Hm? Was fa Sache… ?

B: Liesch’n du dehoam koi Zeidungsbläddlin odda guggsch en selles Käschdl nei?

I: Doch, awwa jetzt sag halt schunn was d’moansch…

B: …‘s war vor viellaichd zwai Johr – kaum dass i als Denkmal dogschdonne war… do henn si’mer bei Nacht un Newwl mol schnell e Wollkapp uffgsetzt un e Schäli um de Hals gmacht un dennooch hot donn ebba geschriwwe: „Babette friert und rebelliert“… weil do nemlich on derre Kapp noch so ebbes wi e gloani Jakobiner-Rosett‘ noagmacht war un en dem Schäli e feierroots Schdernl g’hongge isch… Als e Revoluzzern vun de Fronzeesisch Revolution hot ma mi seh wolle un als Kummunischdin… Mi, so gut katholisch wi i bin… schdell’der dess mol vor…(!?)

Un dess Zeig soll i selwer gfunne ghat ho uff’erre Bonk (noch’m Weihnachtsmarkt) un mer dess alles selwa oagezorre, weils so kalt gwest isch… un donn soll i noch mit rumgedabbt sei und debai ’s Heckerlied gsunge… (!?)

I: Ha… gonz so abwegich isch dess jo net… hebb‘der jo vorhin schunn gsaagt, dass e gurarschierds Weibsbild gwest bisch… so e fixeferddichs… und wo’ma donn noch wie du Setz gschriwwe ghat hot wie: „D’Leit senn garnemeh zufriede, d‘ Grundsätz die senn gonz verschiede…“, musch di aigendlich net wunnere… odda?

B: O heer doch uff… i wärr doch wisse, was i bin un was net un ob i mer was selwer uffgsetzt un umghengt hebb un gsungge ghat hebb middl en de Nacht… i war doch net vollgsoffe!

I: Reg di net uff, Bawett… i glaab d’ers jo… so ebbes hot sich immer glei…

B: …zumol… do schunn emol so ebbes en derre Richdung gwest isch, wu d’Leit‘ iwwalegt henn: war si odda war si net…(???) Un: du waisch jo, dass e gebrennts Kind ’s Feier scheiit…

I: Was soll dess gwest sei und wonn? Vazehl!

B: Sell isch schun long her… do hot’s di nonet gewwe… Do war emol so e besseri Offizierswitfraa, wu a en Brusl gwohnt hot, e bissl jinger wi i… wu schun Biecher un awwa a viel fa d‘Zeidunge gschriwwe hot donn en de Hitler-Zeit… Schreiwe hot di kenne un dichdle…do war i nix degeeje…dess muss ma’re losse… Die hot mi sogar mol dehoam bsucht… mi… oani aus’m „Rieweverddl“(!) … un hot donn iwwa mi gschriwwe… ‘s war donn a en de Zeidung gschdonne…

E tibbischi „Wesensart des Kraichgaumenschen“ kennd ma on‘mer regischdriere… „der gemütstief und doch kritisch veranlagt ist, der sich nicht so leicht imponieren lässt.“… Glorre hot si jo net un ebbes Falschs gschriwwe…

I: Awwa wu isch donn ’s Broblem gwest?

B: … di war halt en sellere Bardei domols un e gonz Iwwazeigdi… wonn waisch was i moan…(?)

I: Ja… konn’mer schunn vorschdelle, was d’moansch… dass donn monche schbeder gmoant ghat henn, du wärsch a en sellere Bardei gwest, weil die Fraa domols viel vun’der ghalde un di so laut gloobt ghat hot… odda ???

B: ‘s war jo schunn schee, dass die viel vun’mer ghalde hot…Awwa desweje muss i doch net a so gwest sei wie die, odda ??? … I glaab, sie selwer war nemlich oani, wu sich – em Unnerschidd zu mer – leicht „imponieren“ glosst hot…un ebbes Bsunners seij wolld….(!?), Hebb i mi viellaichd oimol – wi die – mit mei’m Gschriwwenne hinner’me Mennernoame vaschdeggld, dass i ernschder gnumme wärr ??? Do bin i doch mit meine zwai Rieweverddl-Fieß viel zu fescht uff’m Brusler Bodde gschdonne un hebb gwisst, was i bin un wu i noag’heer…!

I: Also… e Missvaschdendnis von deinere Person…willsch sare…odda?

B: Ja, un koi gloans…! Awwa – weil grad „Mißvaschdendnis“ sechsch…dess isch mer schunn bekonnt … un d‘ Mißgunscht kenn i a (numme zu gut) …Awwa was haißt’n des „Miss“ eloij ? … Di henn mi nemlich – dess Bildl mischtsch doch a gseh hoa en de Zeidung em Jonuar(?) – masgierd bis zum dortdriwwernaus – zu de „Miss Heimattage 2015“ mache wolle…

I: „Miss“ isch englisch un haißt „Fräulein“…

B: Jo, dess war i jo… leddich un nie verheierd…Awwa die wärre doch koi u’verheierdde Weibsleit suche fa’d Heimatdäg …???

I: Noi… wahrscheins net… awwa „Miss“ hot a noch e onneri Bedeidung und haißt soviel wie „…d’scheenscht Fraa vun…“

B: … de Heimatdäg ? Oh liewe Leit…heer ma bloß uff ! I war em Leewe immer e sauwers Weibsbild (hot ma wennigschdens gsaagt)…Awwa wonn i zerscht so masgierd wärre sollt wi ma’s do mit’mer gmacht hot…dass i d’scheenscht Fraa vun de Heimatdäg bin … do peiff i doch druff ! Ha, em Leewedag wär i doch net mit so schraiende Farwe rumgloffe…net emol on de Fasnacht !!!
„Aufgehübscht“ hedde si mi ghat, schreiwe si donn noch…dess, dess isch doch en Hohn un sunscht nix…Sags’enne numme: I war un bin’mer schee gnuug!

Un iwwahaupt… was hot’n d‘ Schee‘hait mit de Heimatdag zu do…?

I: Hm… nix, hosch recht: vahehne musch di net losse…fa dess sitzsch gwiss net do on dem Blätzl ! … Siehsch Bawett, jetzt se’mer bei demm, wu i di eigendlich schun die gonz Zeit hebb froore wolle, seit e Denkmal bisch: wi dess so isch, wo’ma oans isch…(?)

…donn oans isch glar jetzt: ob si’der e Wollkapp uffsetze odda e Narrehaub‘, di uffwärme wolle odda moddle odda veruuschdalde …wärrsch garnet gfroogt…(!)

B: Hajo… so isch’s scheijns halt, wo’ma so e Denkmal isch…was will‘ma mache ? Ferddich ab… „So ischs worre“ !

I: Ha, Bawett, jetzt awwa…dess isch doch heit net ’s End vum Lied, odda ? Du hosch nemlich e bissl in di neiglacht, wi dess grad gsaagt hosch – hebb’s genau gseh‘ – Wonn oani wi du so’n Satz so lässich sare konn…donn isch doch do noch ebbes dehinner…. (???)

Willsch net endlich zugewwe, dass’d’ers meh wi gut gedoah hot, dass so en junge un gut aussehende un nette Monn vum Kraichgau-TV noch derre bleede Masgiererei so umdriewich war un noch de Iwwltäter gsuucht hot, sich donn denooch riehrend um di gekimmert, di en Arm gnumme un leis uff die neigschwätzt hot un di gedreescht‘? „Liebe Babett‘…“, hot er di debai oagschbroche… (un dess hot so leicht Fronzeesisch geklunge…) Sag jetzt numme net, du heddschs net gnosse…! (?)

Hm ??? – Siehsch Bawett… s o… isch’s nemlich a worre… !!!